Karar verdim; ben kendime işkence etmekten keyif alıyorum.Millet bana bir adım gelsin diye 10 adım gidiyorum, o 10 adımı giderken acıdan gebersem de takmıyorum.
Lisede en yakın arkadaşım dediğim, üniversite dönemi ayrı şehirlere düşmüş olmamıza rağmen görüşmeye devam ettiğim , bu yaza kadar da bazen sıcak bazen ılık ara ara konuştuğum bir kızarkadaşım var.Kendisiyle aynı burçtan olmamız delilikle ilgili sınırlarımızın olmadığını hatırlatıyor bana.Geçmişte bana gereksiz yere küsüp "bi daa konuşmicaaaam onunlaaa" diye ortalığı inletmişliği ama zamanı gelince de paşa paşa konuşmuşluğu vardır.Bu seneki geleneksel kavgamız ise yaz aylarında ortaya çıktı.Uzun uzun anlatmıycam ama her ikimiz de suçluyduk.Ama ben asla kavga etmeyen, hatta edemeyen ve kavgaları uzatmaktan nefret eden bir zat olarak aradım, yemek yiyelim , konuşalım dedim.Ok dedi ama yemeğe yanlız gelmedi.Hayatımda ilk defa gördüğüm biri 150 kilo çenesi hiç durmayan ananemden yaşlı görünüşlü bir avukat, bir de bizden en az 7-8 yaş ufak, elinden cep telefonunu hiç düşürmeyen aklı bi karış havada bi sarışın da bizimle yemekteydi.Ok dedim , olabilir, tatildeler sonuçta hep beraber, ekememiştir bunları.Deli saçması bir yemek yedik, herkes ayrı telden çaldı.Ama ben buzları erittiğimize inanmıştım yine de.
Bu yemekten sonra kendisi Çeşmeye geldi-gitti yine aramadı.Ben buna da takılmadım, süzme salağım ya , ondan işte.Ama yazdan beri sürekli "aramadım kızı, bak aramam lazım, ayıp oldu bak" diye diye kendimi bitiriyorum.E be gerizekalı!!! Sen aramıyorsan o da aramıyor sonuçta.Eşit suçlusunuz di mi? Ne diye çin işkencesi yapıyorsun kendine?
9 Aralık onun doğumgünü, 12 Aralık da benim.Ben onu arıcam ama o beni aramazsa doğumgünümde , işte o zaman tutmayın beni..Naaa buraya da yazıyorum, budur.
13 yorum:
bazen kopup gidiyor arkadaşlıklar bir daha da eskisi gibi olmuyor.. o'nu o şekilde kabul edebilirsen sende üzülmezsin..
kabul ettim aslında ama yine de insan tamamen kopmamak istiyor eski gunlerin hatrına.
aman bende de var bi tane öyle cins. hey Allah'ım ya. sinir oldum şimdi yine.
yazdın buraya sonra da unutma bak. hoş ben de unutup unutup yine arıyorum ama...
unutmiyim diye yazdım ama saftirigim ya ben yazdıgımı da unuturum kesin
Sinb
emcimmm, benim de 10 Aralık, ondan tuttu frekanslar. Ama bu kız niye böyle yaptı ki şimdi, yay burçları yapmaz böyle salaklıklar halbuki :) Di mi? Nettir, içi dışı birdir, yüreğindeki ağzındadır, hattaaa patavatsızdır :)
ayy çok özür, sinbcim gibi bişi olmuş. çok coştum galiba, afedersin sinemcim :-)
:))) Yay burclarını severiz tabi, cok da iyi anlasirlar.Ben de bilmiyorum Nihancım, sanırım yukseleni farklı :(
Ben de zamanında bu konulardan çok çektiğim için naçizane fikirlerimi belirtmek istiyorum. Nasıl bir erkekle hayatımızın sonuna kadar beraber olmuyor, olamıyorsak kız arkadaşlarla ilişkimizin de aynı şekilde olduğunu düşünüyorum. Mesela lisedeki kız arkadaşlarımla geçirdiğim vakti iyi hatırlıyor ve kıymet veriyorum ama kimileriyle hala aynı frekansta değiliz, görüşmüyoruz diye üzülmüyorum. Zaten görüşmek istemiyorum.
Bir de bazen bazı kız arkadaş ilişkilerinin kangrene dönüştüğünü düşünüyorum. Benim de vardı böyle bir tane. Her boku yerdi, hep "12 senelik arkadaşım ama." derdim. Bir gün artık olanların kafamı fazla meşgul ettiğini, hazmedemediğimi farkettim ve daha ne kadar 12 senenin meyvesini yiyebileceğini düşündüm ve kangren kolumu kestim. Zaman içerisinde samimiyetsiz, güvenemediğim birine dönüşmüş bir insanı hayatımda daha fazla istemedim ve açıkça söyledim. 3 sene oldu, iyi yaptığımı düşünüyorum.
İnsanın değişim ivmesinin daha düşük olduğu ileriki yaşlarda arkadaşlıklar daha zor kuruluyor belki ama tutarsa bence daha sağlam tutuyor.
Dogru soyluyosun Mugecim.5-6 yıl once tanıstıgım arkadaslarımla 20 yıllık arkadaslarımdan daha yakınım.Belki de benimle de alakalı.Karakterim yeni oturdu ve kendim gibi olanları yanımda istiyorum.Yok psikolojik acıklamalar oldu :)
Bende şöle düşünüyorum bu konuda kıslar, siz ne dersiniz acaba?Bu arkadaşlık konusunda yılların bir önemi yok artık, çünkü büyüdük ve çocukluğumuzdan bu yana arkadaşımız olan insanlarla farklı düşünür olduk.Küçükken kolaydı, oyun oynardın ve arkadaş olurdun.Bu bölünmeler büyüdüğümüzün göstergesi...Şimdi arkadaş olduğumuzda kendimiz gibileri seçiyoruz ve işte o dostluklar uzun ömürlü olursa süper olur.Yani, yılları boşverin.Mesela Lale ve Ebru, kaç yıllık dostlarımdan daha dostlar bana :-)
Ve de Sinem, her gün gülümsetiyor beni, mutlu ediyor =)
Nihancım ne güzel iltifat etmis bana yaww :))
Arkadaşlık konusunda Something Special'a katılıyorum.
bende de var bu modelden bir tane.. 8 ay kadar görüşmedik. lan hiç aramadım kızı nasıl arıycam şimdi diye düşünürken, aklıma geldi o da ben hiç aramamıştı. Sonra bir gün ir yerde görüştük tesadüf, hiç bir şey olmamış gibi.. İnsanlar bir garip.Bana anormal gelen ona normal gelmiş..Ama arkadaşız :)
Yorum Gönder