Bi tepem atıcak..

Benimle aynı anda işe giren ancak aynı şirket sahiplerinin farklı bir işinde çalışan bir arkadaş beni deli ediyor.Kendisi felsefe mezunu.Benim yaptığım işle ilgili hiç bir fikri yok.Hayatta satış,lojistik,pazarlama vs uğraşmamış.Çünkü daha önce dünya bankasında çalışmış.Biliyorum böyle ağzını doldura doldura "Dünya Bankasıııı" dediğin zaman pek bir afilli geliyor kulağa ama literatür taramak ve rapor yazmak dışındaki hiç bir mevzudan haberdar değil kendisi.Halihazırda yaptığı işi bile bu şirkete girdikten sonra öğrendi.

Şimdi...Bu anlattığım adam, her ne kadar dünya şekeri, dünya tatlısı, bıcısı,canısı olsa da sürekli benim işime karışıyor.Şirketin bulaşabileceği yeni sektörler için yaptığım araştırmalarla ilgili 80 tane mail atıyor, "Buraya da bak bence" diyor.Bahsettiğim bir sektörle ilgilenen bir arkadaşıyla beni tanıştırmak, hem de hemen!! tanıştırmak istiyor."Taslağını patronlara sunarıZZZ" diyor.Kendisini asla ilgilendirmeyen her türlü hadiseye burnunu sokuyor.Farkındayım, kendince yardım etmeye çalışıyor ama feci sinirlerimi bozuyor.Az önce içim kan ağlayarak kendisine kibarca "benim işime karışma" dedim ki uzun vadede canımız sıkılmasın. İçimden bir ses, benim üzerimden patronlara yalakalık yapmaya çalıştığını söylüyor ama o kadar salağım ki işin bu boyutunu düşünmemeye çalışıyorum.

Dikkat etmişsinizdir, son derece ılımlı anlattım, ılımlı yazdım.Sabrımı korumak için elimden geleni yapmaktayım da, bu insanların her boka maydonoz olma durumuna bir ilaç falan var mıdır? Ya da ben kibarlığımdan ses etmedikçe millet yine tepeme mi çıkmaya başladı?? Du bakalım, sabır.