Zırınnn Zırıınnnnn !!

Yanlız yaşadığımdan mıdır nedir, cep telefonu denen hadiseye gıcık olmama rağmen cep telefonum olmadan başka bir odaya dahi geçmiyorum.Sürekli yanımda ve açık halde.Mazallah deprem olabilir, eve biri girebilir ya da bana bisey olabilir.Ya da tam tersi ; birine bişey olabilir, benim acil gitmem gerekebilir vs vs.

Ama aynı hassasiyeti nedense hızlı aramalarımda kayıtlı kişilerin çoğunda göremiyorum.

1.Babam ; Telefonunu sürekli bi yerlerde unutur.Mesela sayısal lotocu açar "abla bi bey geldiydi ama burda unutmuş cebini" der ya da bankada unutur, veznedeki görevli açar ve bu bana son derece doğal gelir.Gaziantep'te bile markette unuttu telefonunu da otelden birini yollayıp aldırdık.Kardeşimin askerde olması , zavallımın kırk yılda bir telefon açabiliyor olması bile durumu değiştirmedi.O da sonunda hep beni arar "babamı aradım ama ulaşamadım, aradığımı söylersin" der.Söylemezmiyim hiç , alıştım artık.

2.Annem; Cep telefonu ve annem!! Asla ve asla aynı cümle içinde kullanılmamalı.Annem o telefonu asla yanında taşımaz, taşısa duymaz, duysa açmak için yetişemez, yetişse doğru düzgün tutamadığı için sesi duyulmaz, sesi duyulsa 1 haftadır şarj olmadığından telefonun şarjı biter.15 gün sonra "beni aramışsın" diye geri döner.Zavallı kardeşim onu aramayı zaten denemez.Velhasıl, tek telefon hakkınız olsa kimi ararsınız listesinde son sıradadır.

3.Kardeşim; Kendisi hali hazırda askerde.Bu nedenle çok yüklenemiyorum ama normal şartlarda da aile geleneğini bozmaz.Aradığında açmaz, 3 gün sonra "ne var len??" diye geri döner.Sen de düşünürsün "ne vardı len acaba??" diye.

4.Canımcım no1; O aradığında ve telefonu duymadığında "ya tek telefon hakkım olsaydı ühühühü" diye çemkirir.Bu yanlız yaşama, ulaşamama, tırsma vs mevzularında ben onun çömezi bile olamam.Bu işin kitabını yazmıştır.Genelde de çalan telefonunu duyar , hakkını yiyemem.

5.Canımcım no2; Bak o duymayabilir işte.Ya da bana gıcıksa özellikle açmayabilir :)

6.Sevgilim; 10 aramadan 8 ini duymaz.Bunda evde olduğu saatler içinde telefonunu bi kenara atıp bi kaç saat sonra bakması da önemli bir faktördür.Sen bu esnada kurup kurup sinir olursun.Bi arkadaşının karısı 9 aylık hamile olduğundan ve acil bi durum olduğunda onları hastaneye kendisinin götürmesi gerektiğinden telefona yapışık yaşamasını rica ettim en son.

Bu saydığım insanların hepsi beni aradıklarında telefon 2. çalışta açılsın isterler.Açılmazsa kızarlar, çemkirirler.Annem daha önce de anlattığım üzere kapıcıya evin kapısını kırdırmalara falan kalkışır."Ama sen de duymuyosun telefonunuuuuu" demeye kalkarsam toptan zıçtım, cevabı yapıştırır "olabilir, sen duyacaksın, o kadar!!" Hayat beni çok yoruyor , çoook :(