3 Aralık 2009 Perşembe

28. yaşımda neler öğrendim


*Sinirlendiğimde kaşındığımı öğrendim.Uyuzlar gibi kabardığımı, kıpkırmızı gezdiğimi, sinirim geçmeden kaşıntımın da geçmediğini farkettim.

*İnsancıl, pamuk gibi olan bünyemin, nefret etme kapasitesinin ne derece yüksek olduğunu öğrendim.Surada anlattıgım adamın imzasını gördüğümde, soyadı gerekmeden sadece adını duyduğumda bile kaşınmaya başladığımı, içimden edebildiğim kadar küfür ettiğimi şaşırarak farkettim.Kendisiyle ayrı ofislerde çalıştığımız için şükrettim.Allah'tan eşine dostuna sabır diledim.

*İnsanın kaç yaşında olursa olsun 14 yaşındaymış gibi aşık olabileceğini, eğer isterse o aşkın bitmeyeceğini , geçmeyeceğini öğrendim.Onun kokusunun burnumda tüttüğünü, gün içinde deli gibi çalışırken bile özlediğimi, "akşam olsa da yanında olsam" dediğimi farkettim.

*Elimdekilerin kıymetini bilmem gerektiğini, Allah babanın puf diye onları elimden alıp beni dımdızlak ortada bırakabileceğini öğrendim.

*Yanlız yaşamanın ne büyük bir keyif olduğunu, kendime ait bir hayatın temellerini oluşturduğunu hatırladım.

*Kardeşimden ayrı kalmayı artık istemediğimi anladım.Bitsin bu ayrılık dedim.Şu an itibariyle 43 günün kaldığını farkettim.

*Annemin ve babamın diğer anne-babalardan farklı olduğunu, bizi süper yetiştirdiklerini, birbirimizi gerçekten çok sevdiğimizi farkettim.

*Kız arkadaşlarla hayattaki her derdin paylaşılması gerektiğini, onların mutlaka bir çözüm bulacaklarını, bulamasalar bile anlattıkça rahatlamanın keyfinin ya da onların yanında olduğunu hissetmenin başka hiç birseyle kıyaslanamayacağını yeniden, yeniden ve yeniden anladım.

*The last but not the least; sağlıklıysak hayatta herşeyde 1-0 önde olduğumuzu acı da olsa anladım.

Hiç yorum yok: