Ama ilk o başlattııııı..

Küçücük bir kızken, erkekler, bebeğini kıran, oyununu bozan, saçını çeken böcekten farksız iğrenç yaratıklardır. Büyüdükçe o kadar da çirkin gelmemeye başlarlar.Hatta bir tanesi silgini ödünç alsa, bi kalp çarpıntısı olur.Allah allah , nooluyodur ki sana? Yaz akşamlarında minicik şortlarla duvarın üzerinde otururken, onun içtiği koladan içmek için canın çıkar.Ne de olsa arkadaşsınızdır!!

Biraz büyüyüp serpilince karşı sınıfta senden 2 yaş büyük abi pek bi hoş gelir sana.Tenefüse çıkmak yerine karşı sınıfı dikizlemek daha caziptir.Ama o abinin bir sevgilisi olursa, işte o zaman o kızı parçalamak zamanı gelmiştir.Sevdiceğini elinden almaya kimin ne hakkı vardır?

Üniversite dediğinde başlar bu mevzular asıl.Büyüdün ya artık, her istediğini yapmaya hakkın vardır.İçki içmen, gece çıkman, araba kullanman bile yasaldır artık.Aşk mevzuları hem çok karışıktır, hem de çok basit.Herkes kendinden sorumludur.İstediğiyle beraber olabilir, bırakabilir, kaçabilir.Dünya yandı sanırsın o gittiğinde ama gözyaşlarının arasından mühendislikten o çocuğa bakmayı da ihmal etmezsin:)

Mezun olup da çalışmaya başladığında koskocaman bir iş kadınısındır artık.Topuklu ayakkabılar, dosyalar, iş yemekleri, müşteriler.Kendi paranı kazanıyorsun ya, egon tavan yapmıştır.Arada bir, birileri çıkar karşına, hafifçe cilalar egonu ve gider."Süperim, budur" dediğin andır birinin o balonu baaaaam diye patlatması.Evet, cidden aşıksındır artık.

En başa döner ibre bu defa, en baştan başlarsın.Bebeklerin kırılır, oyunların bozulur, saçın çekilir.İşte o zaman anlarsın seni en çok ağlatan, sana en çok aşık olandır aslında ve senin en çok nefret ettiğini sandığın, senin en çok aşık olduğundur galiba.