10 Aralık 2010 Cuma

Veda

Hic sevmem ben veda etmeyi.Bi yere gideceksem kimse gelmesin isterim havaalanına filan.Baskaları gidiyorsa da icimden sayarım su kadar gun kaldı gelmesine diye. Geri donustur o vedanın etkisini hafifleten.Yeniden gorusebilecek olmaktır.

Yarın sadece Galatasaraylıların değil bütün futbol taraftarları icin, hayatımızın mihenk taşlarından birine veda ediyoruz. Hiç bir zaman istemedim Sami Yen'imizi bırakmayı.Onca anı nasıl bırakılır ki? Hala sesleri çınlıyor bizden önce nesillerin orada. İlk duyduğumda da çok kötü olmuştum, yine öyleyim. Koca bir efsaneye veda ediyoruz ama dönüş yok bu defa. İçimde koca bir sızı, başım önümde gidiyorum Aslantepe'ye.

Hiç yorum yok: