6 Eylül 2010 Pazartesi

Bu değildi hayalim

Bu sabah işe heyecanla geldim. Vücudum bu akşam ne kadar yorulacağını bilirmişcesine 21:30 da tv karşısında sızdı. Maçı bile izleyemedim doğru düzgün. Bu sabah 6:30'da kendiliğimden ayaktaydım. Müthiş bir his bu ..akşam U2 var. Biletleri alalı 10 ay olmuş. İşte bunu yazmak için açtım blog u. 14:55 uçağıyla gidiyorum demek için. Havaalanından direkt konsere gideceğimiz için yanımıza eşya dahi alamıyoruz, diş fırçamla gidiyorum demek için. Çok mutluyum demek için. Ama durum birden değişti; Nehir'i kaybettik. Ben her ölümde şunu düşünüyorum, hepimiz aynı yöne gidiyoruz. Birimizin yolu biraz daha erken bitiyor, bir diğerimiz çok daha uzun yürüyor. Ama sonuçta destinasyon aynı. Elbet görüşeceğiz kaybettiklerimizle. Sadece dayanılması gereken, acı veren özlem. Hepsi bir gün bitecek. Nehir çok mücadele etti. Her gün blog dan okuduk mücadelesini, dua ettik, yanındaymışız gibi ümit ettik. O büyük bir savaşçı. Kafa tuttu tüm olan bitene. Pes etmedi. Böyle olması gerekiyormuş. Hani derler ya; Nehir melek oldu. Hepimizin başı sağolsun, annesine babasına tüm sevenlerine sabir diliyorum.

EDIT:Nehir'in Cenazesi 08 Eylül Çarşamba günü öğle namazından sonra Bebek Camii'den kaldırılacakmış.

3 yorum:

Adsız dedi ki...

Çok üzücü gerçekten :( Etrafa bu kadar zarar veren insan varken neden masum küçükler?
Konserde de iyi eğlenceler!!

gulcinyamaninsanaldunyasi dedi ki...

nehiri blogtan bende takp ediyordum burayı da tesadüfen buldum aslında tam u2 ile ilgili diye okuyordum ki nehirle ilgili kısıma geldim çok üzülüyorum ama elden de bişey gelmiyor..evet artık o bir melek meleklerin en güzeli hemde..ailesine allah sabır versin ne denirki başka..

sevgiler

www.gulcinyaman.info

Beyaz dedi ki...

Çok acı çok.
Hele anne babası olarak bu acıyı hissetmek kim bilir ne kadar dayanılmaz.