Post-It

-Telefonuna işten güçten yarım saatte bir beeellllki bakan canım sevgilim bana yukarıda görmüş olduğunuz mouse u hediye etti, beni pek mutlu etti. Pembesinin olduğunun bile farkında değildim, ısırasım var, öyle sevdim.

-Cumartesi akşamı planlarımız şimdiden belli. Galatasaray'ım İzmir'e gelir de benden kaçar mı? Orada olacağım. İnşallah Galatasaray'ım da orada olur!

-Bugün TED'de bir konuşma izledim. Kısaca özeti şudur ki; hayatta bir amacınız varsa susun. Eğer bundan etrafa bahseder, bi de güzel yorumlar duyarsanız beyniniz sanki başarmışsınız gibi gereksiz hormonlar salgılamaya başlıyor ve siz artık o noktaya ulaşmak için yeterince çabalamamaya başlıyorsunuz. Çok mantıklı. İçinde hiç bisey tutamayan BB bundan sonra ağzını bantlar da gezer.

-Adı Y ile başlayan bir arkadaşımı aramak için telefonu elime aldığımda gördüm şimdi benden çok uzaklarda olan amcamın adını. İnsanlar gidiyor ama izleri kalıyor. Ufak bir numara bile silinemiyor yer ediyor. Ben aradığımda "amcam" diye telefon açışı geldi aklıma, bıçak saplandı içime. Gece rüyamda gördüm sonra onu. Çok hatırlamıyorum nasıl gördüğümü ama iyi gördüm sanırım, çok ağlamamışım, ordan belli. Normal hayatında neredeyse hiç ağlamayıp rüyalarında ağlama krizine giren biriyseniz eğer, bu önemli bir kriter.

-Yaz bitiyor sonbahar geliyor ağır ağır. Gece uyurken pike örtünemiyorum artık, pencereyi de kapadım. Yaz severim ya ben hani. Bu yazdan hiç birşey anlamadım ki ben. Çok koşuşturmalıydı herşey, bi oraya bi buraya. O yüzden sonbahar iyi geliyor bana. Evime dönmek, evimde olmak iyi geliyor. Yanlızlık da lazım arada, hoşuma gidiyor sessizlik. Sürekli evime birşeyler alasım var bu aralar. Tam 1,5 senedir tuvale basılmayı bekleyen fotolarım var. Haydi iş başına artık.