Hani iş görüşmelerinde sorarlar ya en beğenmediğiniz huyunuz nedir diye. Aynen öyle bir huyum var işte, hiç beğenmediğim. Politik olamıyorum! Birini sevmedim mi hayatta yüzüne gülemiyorum, idare edemiyorum. Gözümün içinden okuyorsun ondan nefret ettiğimi. Daha yeni kına gecesi yapmış bir arkadaşımın bütün gece boyunca "canımmm kaynanammm" diye dolaşıp, kadıncağız arkasını her döndüğünde bize ağız burun yapması durumu bana hiç uygun değil mesela. Sevmiyorsam sevmiyorum. İnsanların beni sevip sevmemesini de hiç önemsemiyorum. Hiç de çaba göstermiyorum aman da şirin olayım, iyi kız olayım, herkeşler beni sevsin, bayılsın. Umrum değil. Ayrıca saygı da duymuyorum ki bu durum işhayatımı mahvediyor malesef. Birbirinin canı gibi görünüp arkasından söylenmedik laf bırakmayan ahali içinde hiçbir yere fit olamıyorum, fosforlu lamba gibi yanıp sönüyorum. Sevmediğimi saklayamadığım insan ahalisi de ya benden en az benim ondan nefret ettiğim kadar tiksiniyor ya da ona seveyim diye bir tek parande atmadığı kalıyor. Her iki durumda hayatım çok zorlaşıyor.
Hazır yeri gelmişken; birbirine bebişim bidanem pembişim ecişim bücüşüm diye yorum yazanları hiç anlamıyorum. Hangi ara birbirinize aşık oldunuz da aşk sözcükleri fısıldamaya başladınız? Avatarlarınıza mı vuruldunuz, naaptınız? Konuşurken canım falan der insan da, daha üst level lar bana çok gay geliyor. Öyleyseniz no problem tabi de, diilseniz kendinizi ifade etme anlamında ciddi sorunlarınız var bence.
22 Temmuz 2010 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
al benden de o kadar!
işin kötüsü sevmediğim, gıcık olduğum insanlarla iş yapmak zorunda da kalıyorum. e, onlar da anlıyor benim onları sevmediğimi. onlar da beni sevmiyor. gıcık oluyor hatta:)
ben karı-koca evde kavga edip, boşanma lafları edip üstüne hala başkalarının yanında özellikle de telefonda konuşurken "aşkım" diyenleri de anlamıyorum. çok vıcık bir şey gibi geliyor bana
Hah! Aynen ben de o durumdayım
Yorum Gönder