Dyo’nun hareli 7691’i ile dans dersi arasında bir yerlerdeyim. Şekerişinin (Bknz gelecekteki posta atıf) bir öncesinde, işte daralmanın göbeğindeyim. Nişan elbisesinde taş olmalımıdır olmamalımıdırı sorgulayan herkesin narin bünyemi gerdiği uçsuz bucaksız vadilerdeyim. Ayakkabımın rose altından platin beyaz taşlıya geçişinin seyrindeyim. Yaptırmam gereken cilt bakımları, protez kirpikler ve pilates derslerimin çok yakınında olmam gerekirken çok uzağındayım. Tam da şu anda annemin bana beyaz longchamp alışının keyfindeyim. Aynı oranda yeni aldığım gap babetlerimin lastiklerinin ayağıma 35.5 numara muamelesi yapmasının mazoşistliğindeyim. Gece rüyamda kendi nişanıma giderken yüzükleri evde unuttuğumu gördüğüm için yüzükleri anneme erken teslim etmenin kararındayım.(rüyaların tersi çıkar ama neme lazım). Dün akşam yediğim 2800 parça pizzanın pişmanlığında ve hatta korkusundayım. Büyük gün 18 haziranın telaşında, keyfinde, heyecanında, merakında, tedirginliğinde, güveninde, korkusunda, sonsuz mutluluğundayım.Buralardayım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder