20 Ocak 2011 Perşembe

Nefes al


Yazmıyor olmak ilginc bir yasamım olmadıgı dusuncesine itiyor beni.Ne sacma.Herkesin bir blog umu var? Ya da herkes bir yerlere hayatından notlar mı alıyor? Facebook ve twitter ı saymıyorum su durumda.Twitter daki populasyonumuz unluleri gozetlemek olsa da, facebook ta eski sevgiliyi,potansiyel sevgiliyi, potansiyel sevgilinin potansiyel sevgililerini dikizleyip saydıranların sayısı hic de az degil.Zaten her ikisi de gecmise not bırakmak degil benim gozumde.Ondan cok aram yok sanırım her ikisiyle de.

Ne diyordum..yasamıyorum gibi geliyor, evet. Bir suru sey yapıyorum halbuki. Sabahın korunde uyanıp, pek de sevmedigim isimi yapmaya ise geliyorum. Calısıyorum, calısıyorum, calısıyorum.Arada kendime “nefesini tutma” diye hatırlatıyorum.Insanlar stres altında ya da benzeri sebeplerle, bazen de cocukluktan gelen bir alıskanlıkla nefeslerini tutarlarmıs biliyormusunuz? Hayvanlar dogru nefes almayı bilirlermis, bir de bebekler.3 yasından sonra insanoglu unuturmus nefesini aldıgı gibi bırakması gerektigini.Bu yuzden de hasta olurmus.Depresyona girermis.Hatta kanser olurmus.Oyle bakmayın.Ben nefes terapistlerinin yalancısıyım.Riske atmıyorum, nefesimi tutmuyorum diyelim.Beynime oksijen gittigini hissediyorum nefesimi tutmadıgımda.Hatta kafa oluyorum:) Bir de yesil cay icmem gerektigini hatırlatıyorum kendime.Ogledensonra saat 3 gibi.Yaseminli ya da baska birseyli bir cayım var illaki.Artık yanımda da ne varsa yiyecek birseyler.Bu aralar eti form daha cok.Kilo alıyorum sanırım :( Cok tırsıyorum.Sonra saat 5 filan oluyor ki, icime bir sevinc balonu gelip oturuyor.İs bitiyor cunku.Gun de bitti, evet ama kalanı da tamamen benim.Pazartesi, Salı, persembe gunleri 7 de pilates var.6 da isten cıkıp kosa kosa eve gidiyorum. Esofmanlarımı giyip spora gidiyorum. Ya da gitmeye calısıyorum.Bazen tembellik ediyorum, sokaklarda surtmek istiyorum, canım hic orada oflayıp puflamayı istemiyor.Spora gitmissem eve gelip dusa girip yemek yiyorum, televizyonu zaplarken kendi canımı sıkıyorum.12 lerde de sabah surunerek kalktıgım yataga zorla giriyorum.Annemin aksam yatmak bilmezsin sabah kalkmak bilmezsin lafının canlı kanıtı oluyorum.

Sonra haftasonları geliyor. Ben annemlerin yanına gidiyorum.Bazen gitmek istemiyorum.Valiz toplamak, bosaltmak zor geliyor.Sonra vicdan azabı cekiyorum.Onlar beni gormek istiyor diyorum.Zaten ben de gormek istiyorum diyorum.Herkes her haftasonu annesini babasını goruyormu ki gitmiyim ben de diyorum.Sonra sanslısın iste salak diyorum.Bir sekilde illaki gidiyorum.Cuma aksamı annemlerin televizyonunun karsısında kucagımda kedim uyuyakalıyorum.Cumartesi sabahı annemle kahvaltı ediyorum.Babam daha uyanmamıs oluyor, biz dedikodu yapıyoruz.Sonra babam uyanıyor, o da bizimle dedikodu yapıyor.Dısarı cıkıyoruz.Bazen pazara gidiyoruz, bazen sadece bi yerlerde oturup tatlı yiyip kahve iciyoruz.Ogledensonra toparlanıp geri donuyorum.Mission completed.Vicdan azabı yok, en azından 1 hafta rahatım.Annemlerle olmanın bana da iyi geldigini fark ediyorum gidiste avaz avaz calan Beduk sarkılarından ve donusteki Power FM Cuneyt Kurt Saturday Mix tınılarından.Sevgilimin yanına gidiyorum.Sinemaya gidiyoruz, yemege gidiyoruz, disari cıkıyoruz ya da birilerinin evine gidiyoruz.Kalabalık cumartesinin şanından.Ama oyle hızlı geciyorki Pazar geliveriyor.Sevmedigim Pazar.Butun cocuklugumu banyolarla, Trt-1 deki klasik müzik konserleriyle esir alan Pazar.Yatılıyken 3’te evin onune gelen servisle keyfimin icine edilen Pazar.Tek basıma uyanıp,tek basıma kahvaltı ettigim, bir gun once yedigim annemin recellerinin tadı damagımda Pazar.Pazartesinin girisi Pazar.Haksızlık etmiyim, o gunde dısarıda oluyorum.aksama mac oluyor genelde, programlar maca gore yapılıyor.İllaki mac izleniyor.Yeni takıntım dans yarısmasını da izlemek istiyorum pazarları. Acun “bu hafta elenen yarısmacımııııııız…” derken saat 12 olmus oluyor zaten.Yatak carsafları bana yakın gelmeye baslıyor.

Hafta bitti mi? Bitti. Ne yazar ki insan bu rutinde değil mi? Ben baskaları gibi her gun yeni birseyler alıp “o gunki kombinimi” sergilemeyi sevmiyorum. Alısveris yapıyorum evet ama sıkılıyorum.Genelde kaliteli ve net parcalar seciyorum.Ayakkabı almayı seviyorum mesela cunku net ve kaliteli :) Bence fena giyinmiyorum (boyle bir isyerine ragmen) ama maalesef size gosteremiyorum.Ucaga atlayıp yeni yerler gormeye de gidemiyorum.hem param yok hem zamanım,Hayat zor.Gezdigim dunya kadar yer ve vizeden sayfası kalmayan bir pasaportum var ama benim eskileri anlatmak gibi bir istegim yok.Yeni yerler gezmeyince de anlatmaya gerek yok. Kaldık mı rutinin orta yerinde?! Kalmadık aslında.Bak yazayım mesela.Her biri ayrı bir post konusu. Pilates hocası kedisini getirdi derse Salı gunu mesela.Whiskas paketlerinin uzerinde olan grilerden.İnanılmaz sevimli.Aklınızı üsütürsünüz görseniz.Ben derse konsantre olamadım onu izlemekten. Gecen hafta İstanbul daydım mesela.Alısveris yaptım, makaron yedim,Nar’da kahvaltı ettim,kardesimi gordum..Ona erken bir dogumgunu hediyesi almıstım.Amazon cok hızlıymıs, bilmiyordum, erken oldu mecburen.Cok guzel olmus, guzel secmisim, aferin bana dedim.Bu defa Istanbul’un bana cok da yasanmaz gelmedigini sasırarak fark ettim.Istanbul’dan donerken havaalanında Ayse Kulin’in yeni kitabı Hüzün’ü aldım.Okumaya bir basladım, ertesi gun bitirdim.Sonra oturup hesapladım 5 saatte bitirmisim.Yazarı referansıyla alınmıs bir kitap oldugu icin kitabın arkasını okumaya ihtiyac duymamıstım.Bitirince baktım.Salak ben.Onun oncesinde Hayat varmıs bir de.Hayat okumadan Huzun okudum saf saf.Gelecekte ne var? En yakınından bahsedelim; 5 subat 2. yılımız.4 subatta o haftasonu icin yine kacırılıyorum.Sevgilim yine planlar pesinde, beni bilmedigim bir yere goturuyor.Gun sayıyorum her zamanki gibi.Merak ediyorum ama neresi diye sormuyorum.Hosuma gidiyor surprizler.

Of amma uzun oldu di mi? buraya kadar gelen varsa helal olsun derim. Bir coklarına anlamsız gelir bu kadar cok kelimenin bir araya gelmesi.Nooluyor ki buraya 2 kelime yazdın der.Sen de uyuyorsun uyanıyorsun calısıyorsun yiyorsun iciyorsun ne farkın var ki bizden, nedir seni ozel yapan ki der.Oyle aslında.Ozel degilim ben ve biz aslında.Yazmazsam kararıyorum, tek farkım bu benim.Nefesimi icimde tutuyorum ve sonra bırakıyorum.

Hüzün’ü anlatamadım size, belki Hayat’ı anlatırım.Bir cıkayım da su ofisten, gerisi kolay :)

----Nefes ver------

6 yorum:

NİLAY (nilmoon) dedi ki...

MERHABA..
BEN DE "HÜZÜN"Ü ALDIM VE BİTİRMEK ÜZEREYİM..SİZ, BİLMEYEREK ALMIŞSINIZ,BEN İSE BİLEREK ALDIM 2.KİTAP OLAN "HÜZÜN"Ü..ÇÜNKÜ OAN YANIMDA FAZLA PARA YOKTU,İKİSİNE DE GÖZ ATTIM VE "HAYAT"ÇOCUKLUK BÖLÜMÜYLE GEÇİYOR,"HÜZÜN" AYŞE KULİN'İ ASIL YAZAR YAPAN YÖNLERİ VE YILLARIYLA GEÇİYOR..OLSUN NE OLACAK Kİ,İLLA Kİ BİR DÜZENDE OKUMAK ŞART DEĞİL Kİ..
SİZ,HERKES GİBİ YAŞAMAYA DEVAM EDİN,ZİRA BEN DE GENELDE ÖYLE YAPIYORUM..ÇOK ŞÜKÜR HERKES GİBİ YAŞIYORUZ EVET YAZACAK ÇOK ŞEY ÇIKMASA DA BU YAŞAMDAN..
AMA YA HASTALIKLAR YAZMAK ZORUNDA KALSAYDIK,YA ALLAH KORUSUN,ÖLÜMLER?YA FELAKETLER YA DA AYRILIKLAR?
AMAN MİRİM,SİZ BUKADARCIK YAŞAMAYA DEVAM EDİN,ZİRA DEDİĞİM GİBİ BEN BUNA DA ŞÜKREDİYORUM..YAZACAK ÇOK İYİ ŞEYLER YOK BELKİ AMA ÇOK KÖTÜ ŞEYLER DE YOK,DEĞİL Mİ?
HEM ,BEN OKUYORUM VE SIKLIKLA GÜNCELLEME BEKLİYORUM
..YETMEZ Mİ?:))
SEVGİLER..

sine'mden dedi ki...

vallahi tutmuşum,verdim nefesi :)
yok farkımız valla birbirimizden,hep aynı rutin,sadece içinde farklı ayrıntılar,renkler...

empress dedi ki...

okuyorum, okumak istiyorum her gün yazı bekliyorum =))

Diyetisyen Aslı Kınsız dedi ki...

o kadar nefes eğitimine gittim hala beceremiyorum refleks haline getrmeyi!
bnde tutmuştum bıraktım nefesimi sonuna kadar da okudum
hergün yaz hergün hergün :)

bokbocesii dedi ki...

Nilmoon; Yetmezmi hic? :))Yazacak kotu birsey olmadıgında rutin bile kıymetli aslında di mi? ;) Hepimiz yazalım. sevgiler

Sine'mden; Guzel olan da renkler galiba.

The; cok gaza geldim sanırım :)

bokbocesii dedi ki...

Aslıcım; beni de gotur o nefes egitimlerine.Sonra birbirimizi durteriz verdin mi nefesini diye :)) Muck