Büyüdükçe insanın kendi kendine eklemesi gereken erdemler olduğunu düşünüyorum. Küçükken ailemizin bize vermeye çalıştığı yalan söylememek, büyüklerimize saygı göstermek, küçüklerimize yardımcı olmak gibi özelliklerin Vol.2 kısmını büyüyünce kendi kararımızla almaya çalışmamızdan bahsediyorum.Bu sayede insan gelişebilir gibi geliyor bana. Bu biraz da kendini tanımakla ve zayıf noktalarını bilmekle alakalı olsa da genel geçer doğrular da yok değil. Büyüdükçe ben insanları yargılamamaya çalışıyorum. Bunu neden böyle yaptı, böyle yapması gerekirdi diye düşünmüyorum hiç. "Gerekmek" diye bir kavramı silmeye çalışıyorum. Herkes özgür çünkü istediğini yapmak ve söylemek konusunda. Bu kavramı silmenin bonusu kıyaslamayı da bırakıyor oluşunuz. İnsanların fiziksel özelliklerinin dışında manevi niteliklerini de kıyaslamamaya çalışıyorum. Bak bu insan beni şu şu günümde aramıştı ama o aramadı durumuna getirmemeye çalışıyorum. Ne kendimi ne de başkasını cendereye sokmamaya çalışıyorum. Böylece dönem dönem değişen favori insanlarım olmasındansa her zaman benimle birlikte yürüyecek insanların etrafımda olmasına çalışıyorum. Buna ek olarak da favori olmamaya bu kalıplara sokulmamaya da çalışıyorum. Hala çalışıyorum o da ayrı mesele. Ben oldum dememek böyle bir şey olsa gerek. :)
It's friday görseliyle bağlantı kurup kurmamak size kalmış ;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder