Detaylaaar...detaylar...

Her güzel şey detaylarda gizlidir değil mi? En küçük organizasyondan en büyük partilere kadar ne giyeceğim, ne takacağım ve hatta ne renk ruj süreceğime kadar son derece kararlı olsam da , kendi nişanımda şuurumu kaybetmek üzereyim. Bazen kendimi rahatlatmak için şu şekilde düşünmeye çalışıyorum; bu organizasyon bir başkasının düğünü olsaydı ne giyerdin? Böyle düşündüğümde daha "ben" olduğumu sanıyorum. Kimsenin benden özel bir talebi olmaması ve hatta bir çok insanın beni "ben nasıl istersem öyle olsun" şeklinde rahatlatmaya çalışmasına rağmen, ne istediğimi bilememe halim beni çok yoruyor. Etrafımda yüzlerce soru sorup aldığı cevaplara "ama öyle yapma benceeee" diye cevap verenleri kibarca bozmayı öğrendim.Onlar da bana bu konuda fazla bulaşmamaları gerektiğini öğrendiler. Ayrıca bir de dinlenecek insan var, dinlenmeyecek insan var. Kuzenimin düğününde röfleli kafasını kuş yuvası gibi kabartmış, dore pullu bluzu olan uzaktan bir akrabanın mavi farlı gözlerini koca koca açarak "ama niye açmadın o saçlarını bu elbiseye daha güzel olurdu" bok atışını "ben böyle istedim, böyle daha güzel oldu" diye egale ettiğim halim en iyi halim. Herkesin herşeye bir yorumu var. Türk halkının en temel özelliği bu olsa gerek. Kafamızı bizi işgilendirmeyen işlerle bulandırmak yerine daha verimli şeylerle uğraşsak Osmanlı zamanında aya çıkmıştık zaten.

Bu arada, kuzenimin düğününde üzerimde kırmızı çok şık bir elbise vardı.Saçlarım sade bir at kuyruğuydu. Ve evet.. gayet de güzeldim.

Foto; size uçak bana mahsun surat.Şeytan ayrıntıda..